ផ្ទាំងគំនូរ

 

នៅក្នុង​ផ្ទះ​វីឡាទំនើបស៊េរី​ថ្មី​មួយ ​មាន​ស្រ្តី​ម្នាក់​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ​តែម្នាក់ឯង គាត់​ឈ្មោះថា ឡូ​រ៉ា។ ឡូ​រ៉ា ​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ដ៏​ទំនើប​គ្រប់យ៉ាង ​ក្នុង​ផ្ទះ​អាច​បញ្ជា​បាន​ដោយ​គ្រាន់តែ​និយាយ ក្នុង​ផ្ទះ​នោះមានតែ​គាត់​និង​ផ្ទាំងគំនូរ​រាប់​រយ​ផ្ទាំង។ គ្រប់​ផ្ទាំងគំនូរ​ទាំងអស់​សុទ្ធតែ​គូរ​ឡើង​យ៉ាង​ផ្ចិតផ្ចង់​ដោយ​វិចិត្រករ​ល្បីឈ្មោះ​ជុំវិញ​ពិភពលោក។

កំពុងតែ​ធ្វើដំណើរ​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ​គាត់​ឃើញ​បុរស​ម្នាក់​លក់​ផ្ទាំង​គំនូរ​ចាស់​ៗជាច្រើន​លើ​ចិញ្ចើម​ផ្លូវ គាត់​ក៏​សម្រេចចិត្ត​ថា​ទិញ​ទាំង៥រូប ដោយ​គំនូរ​ទាំងនោះ​មិន​មានឈ្មោះ​អ្នក​គូរ​ឡើយ។

រូប​ដំបូង​គឺ​ក្មេងស្រី​ក្នុង​រ៉ូប​ក្រហម​កាន់​តុក្កតា រូប​ទី២ បុរស​ម្នាក់​មាន​ពុក​ចង្កា​ស្រមូម រូប​ទី៣ រូប​ស្រ្តី​មានផ្ទៃពោះ រូប​ទី៤ គឺ​ងងឹតស្លុប (ខ្មៅ​សុទ្ធ​) រូប​ទី៥ គឺ​រូប​មនុស្ស​ស្រី​ឥត​ភ្នែក​ហើយ​ហា​មាត់​ដូច​បម្រុង​ស្រែក​ឱ្យគេ​ជួយ។ គាត់​យក​រូប​ទាំងអស់​ទៅ​ដាក់​នៅ​បន្ទប់ក្រោមដី។ 

យប់​នោះ​ គាត់​គេង​មិន​លក់​សោះ មាន​អារម្មណ៍​ថា​មិន​ស្ងប់ចិត្ត គាត់​ក៏​ដើរ​ប្រមូល​គំនូរ​ទាំងអស់​ច្រក​ថង់​ខ្មៅ​រួច​យក​ទៅ​ចោល​នៅ​បន្ទប់ក្រោមដី​ ហើយ​យក​ផ្ទាំងគំនូរ​ទាំង៥ឡើង​មក​លើ។ ពេលនេះ​ផ្ទះ​គាត់​គឺ​ទទេ​ស្អាត គ្រប់​បន្ទប់​គឺ​គ្មាន​ផ្ទាំងគំនូរផ្សេងទៀតឡើយ។

ឡូ​រ៉ា​ ក៏​យក​គំនូរ​ទី១ ដែល​មាន​រូប​ក្មេងស្រី​ដាក់​នៅ​បន្ទប់​ទទួលភ្ញៀវ។ រូប​ទី២ បុរស​ចំណាស់ គាត់​យក​ទៅ​ដាក់​នៅ​បន្ទប់​ទទួលទាន​អាហារ។ ទី៣ ស្រ្តី​មានផ្ទៃពោះ​ គាត់​ដាក់​នៅផ្ទះ​បាយ។ គំនូរ​ទី៤ រូប​ងងឹតស្លុប គាត់​យក​ទៅ​ដាក់​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក តែ​ជ្រុង​ម្ខាង​ដែល​ទឹ​កខ្ទាតពុំ​ដល់ ( គេ​រៀប​ថា ​ចូលចិត្ត​គំនូរ​ខ្លាំង ​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​ក៏​មាន​គំនូរ ×_× )។ រូប​ទី៥ មនុស្ស​ស្រី​គ្មាន​ភ្នែក​ហើយ​ហាមាត់ គាត់​យក​ដាក់​តាំងនៅ​បន្ទប់គេង ដែល​គ្រាន់តែ​បើកភ្នែក​គឺ​ឃើញ​គំនូរ​នេះ​តែម្តង។

យប់​ថ្ងៃបន្ទាប់​…

ខ្យល់​ពីណា​មិនដឹង ​ត្រជាក់ស្រិបមក​ប៉ះ​នឹង​ស្បែក​របស់ ​ឡូ​រ៉ា។ គាត់​កំពុង​ផឹក​កាហ្វេ​នៅក្នុង​បន្ទប់​ទទួលភ្ញៀវ ​និង​សម្លឹង​ទៅ​រូប​ក្មេងស្រី​ជា​រឿយ​ៗ។ គាត់​ទម្លាក់​កែវ​ចុះ​ដែល​មាន​កាហ្វេ​កន្លះ​កែវ​ក្នុង​នោះ ហើយ​ដើរទៅ​បន្ទប់ទឹក។ រូប​ក្នុង​បន្ទប់ទឹក​ ស្រាប់តែ​មកឃើញ​ក្នុង​អាងទឹក ហើយ​ទឹក​ប្រែជា​ពណ៌ខ្មៅ​អស់ ពេល​ដែល ​ឡូ​រ៉ា​ លើក​គំនូរ​នោះ​ឡើង​មក វា​បែរជា​មាន​រូប​មនុស្ស​ស្រី​ត្រូវ​បាន​គេ​អារកទៅវិញ។ គាត់​ក៏​យក​រូប​នោះ​ទៅ​ចោល​នៅ​បន្ទប់ក្រោមដី។ ពេល​មកវិញ ​កាហ្វេ​ស្រាប់តែ​អស់ពី​កែវ។

ផ្លឹប​!!! អំ​ពូល​ភ្លើង​ស្រា​ប់​តែរ​លត់​ដោយខ្លួនឯង ​«អា​ឡិក្សា​! បើកភ្លើង​អំពូល​!» (អា​ឡិក្សា ​ជា​ឧបករណ៍​ម្យ៉ាង​ដែល​អាច​បញ្ជា​បាន​ ដោយ​គ្រាន់តែ​និយាយ​ ហើយ​វា​ក៏​ចេះ​តប​ដែរ​) ភ្លើង​ក៏​ត្រឡប់មកវិញ។ ឡូ​រ៉ា​ ក៏​ត្រឡប់ទៅ​បន្ទប់គេង​វិញ ដោយ​មិន​ចាប់អារម្មណ៍​ថា​ផ្ទាំងគំនូរ​បាន​បិត​មាត់​ដោយខ្លួនឯង។

ម៉ោង៣យប់​…

ដៃត្រជាក់​មក​ប៉ះ​នឹង​ជើង​ ឡូ​រ៉ា។ គ្រាន់តែ​នាង​ភ្ញាក់​ដឹងខ្លួន​ ដៃ​នោះ​ក៏​រុលទៅ​ក្រោម​គ្រែ​បាត់​ដោយ​មិន​ឱ្យ ឡូ​រ៉ា ​ដឹង។ ផ្ទាំងគំនូរ​នោះ​ស្រាប់តែ​លេច​ភ្នែក​ធំៗ​ឡើង លាន​សឹង​ជ្រុះចេញ​ពី​គំនូរ។ ក្តុ​ក…! ភ្នែក​ទាំង​គូជ្រុះ​រមៀល​ចេញក្រៅ​បន្ទប់​បាត់។ ឡូ​រ៉ា​ ក្រោក​ឡើង​ហើយ​ដើរទៅ​បន្ទប់ទឹក ស្រាប់តែ​ជាន់​អ្វី​ម្យ៉ាង​ទន់​ៗ ហើយ​ផុយ ញច់​!! «អា​ឡិក្សា បើកភ្លើង» អ៎ា​!!!!!!! គាត់​ក៏​ស្រែក​ឡើងបន្ទាប់ពី​ឃើញ​គ្រាប់ភ្នែក។ គាត់​ក៏​ប្ដឹង​ប៉ូលិ​ស… ក្នុង​ផ្ទះ​គ្មាន​ឃើញ​អ្វី​មិន​ប្រក្រតី​ឡើយ បន្ទប់​ទាំងអស់​ត្រូវ​បាន​ឆែកឆេរ ទាំង​បន្ទប់ក្រោមដី​ផង​ដែរ។ 

យប់​ស្អែកក៏មកដល់…

ឡូ​រ៉ា​ គេង​ត្រាំ​ទឹក​ គិត​ពី​រឿង​ដែល​កើតឡើង​ ហើយក៏​ព្រឺរោម​ខ្ញាក។ ភ្លើង​បន្ទប់ទឹក​ស្រាប់​រលត់ ​«អា​ឡិក្សា​! បើកភ្លើង​!!» ស្ងាត់​… «អា​ឡិក្សា​??…»

«ហិ​ហិ​…» សំឡេង​ក្មេងស្រី​រត់​កាត់​បន្ទប់ទឹក​ គាត់​យក​កន្សែង​មក​ពាក់​មួយ​ពេល​សិន​ ហើយ​បើកទ្វារ​ឡើង។ រូប​នៅ​បន្ទប់​ទទួលភ្ញៀវ​បាន​បាត់​ពី​ក្នុង​ផ្ទាំងគំនូរ​ «អា​ឡិក្សា​ ដាក់​ភ្លេង​បុណ្យសព​!» មិនមែន​សំឡេង ឡូ​រ៉ា ​តែ​ជា​សំឡេងនរណា​មិនដឹង​ចេញពី​ណាម​ក ក៏​មិនដឹង ​«ភ្លេង​បុណ្យសព is start playing​…» ឌូង​ឌាំ​!!! ភ្លេង​ចេះតែ​លឺ​ខ្លាំង​មកៗ ​រហូត ​ឡូ​រ៉ា ​ខ្ទប់​ត្រចៀក​រត់ចេញ​ពី​ផ្ទះ​។

ឡាន​ប៉ូលិ​សក៏​មកដល់​ គាត់​ក៏​ដើរចូល​ទៅ​ខាងក្នុង​ ហើយ​យក​ផ្ទាំងគំនូរ​ទាំងអស់​នោះ​ទៅ​ដុត​ចោល គាត់​មិន​ចាំ​ឱ្យឆេះ​អស់​ឡើយ​ គាត់​ក៏​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ។ ផ្ទះទំនើបស៊េរី​ថ្មី​ពេលនេះ​លែង​ត្រូវការផ្ទាំងគំនូរ​បុរាណឬអា​ឡិក្សា​ដ៏​ទំនើប​ទៀតហើយ​។ ~ចប់​~

by thmey share